कीर्तिपुर माविमा नयाँ भवनको शिलान्यास

kirtipur ma vi ko yo bhavan pachhadi naya bhavan ko silanyas

कीर्तिपुर । कीर्तिपुर माविमा नयाँ भवनको शिलान्यास गरिएको छ । सो अवसरमा कीर्तिपुर नगरपालिकाका मेयर रमेश महर्जनले प्रमुख अतिथिको मन्तव्य दिंदै शिक्षा क्षेत्रको विकासमा नगरपालिकाको छुट्टै भूमिका हुने धारणा राख्दै जिल्ला आयोजना कोषबाट भवन निर्माण हुन लागेकोमा सरोकारपक्षलाई धन्यवाद समेत ज्ञापन गरे ।
सल्लाहकार प्रा.डा. रामकृष्ण महर्जनले आफूले नजिकबाट सहयोग गरिरहेको विद्यालयमा नयाँ भवन निर्माण हुन लागेकोमा खुशी प्रकट गरे । गुण
स्तरीय शिक्षाको लागि भौतिक संरचनाको आवश्यकता हुने उनले 
बताए । सोफेस नेपालको गृह विद्यालयको रुपमा रहेकोले उनले टेबलटेनिस प्रशिक्षणमा सहयोग रहने बताए ।
जिल्ला आयोजनाका कार्यकारी गणेश ढकालले योजना २०७५ माघसम्ममा सम्पन्न गर्नुपर्ने जानकारी दिंदै नयाँ भवन भुकम्प प्रतिरोधी हुनेभएकाले विद्यार्थीहरुले ढुक्कसँग अध्ययन गर्न पाउने बताए ।
कीर्तिपुर नगरपालिकाका शिक्षा तर्फका दिनानाथ पन्थीले शुभकामना दिंदै अभिभावक र विद्यार्थीका लागि भवन आकर्षक हुने बताए । 
त्यसैगरी पुष्पसदन आमाविका संस्थापक प्रिन्सिपल महेश श्रेष्ठले आफनो तर्फबाट जुनसुकै प्रकारको सहयोग रहने बताए ।
भवन निर्माण शिलान्यास कार्यक्रममा कीर्तिपुर माविका प्रअ बद्रिप्रसाद खनालले स्वागत मन्तव्यको क्रममा २०७२ सालको भुकुम्पले गर्दा रातो स्टिकर पाएको विद्यालयले आगामी दिनमा १ करोड ७ लाखको लागतमा ८ कोठे नयाँ भवन निर्माण हुन लागेकोले सवैलाई सहयोग गरिदिन आग्रह गरे ।
यही आइतबार सम्पन्न भएको शिलान्यास कार्यक्रममा छिमेकी विद्यालयका प्रिन्सिपलहरु, वडाध्यक्ष गंगाराम महर्जन, श्रोतव्यक्ति बासुदेव रेग्मी, विद्यालय निरीक्षक मोतिराज खनाललगायत विभिन्न व्यक्तित्वहरुको उपस्थिति रहेको थियो ।

फुर्सदको समयमा मनाइने सात गाउँले जात्रा 

DR Maharjan

वातावरण चिसिंदै गएको छ । देशमा चुनाव माहोल पनि तातिंदै गएको छ । यसवीचमा कीर्तिपुरमा भने सात गाउ“ले जात्राको शुरुवात भैसकेको छ । स्थानीय उम्मेदवारहरु आ–आफनो प्रचारकै क्रममा चाडवाड बनाउने गरी योजनामा रहेका छन् भने स्थानीय जनता आफनो सा“स्कृतिक परम्परालाई व्यवस्थापन गर्नेतिर पनि व्यस्त छन् । एककिसिमले खेतवारीको कामबाट फुर्सद पाएको समयको सदुपयोग गर्दै सात गाउ“ले जात्राको आगमन हुन्छ र काठमाडौंको दक्ष्ँिणपश्चिममा रहेका सात गाउ“हरु पा“गा, नगाउ“, कीर्तिपुर, बोसीगाउ“, सतुङगल, ल्व“कोट र मच्छेगाउ“ एकमुष्ट जात्रामा आवद्ध रहन जान्छन् । आजभोलि जनसंख्याको वृद्धिस“गै थप नया“ बस्तीहरु समेत यस जात्रामा आवद्ध हुने स्थिति पनि बढ्दो छ । विशेषगरी सात गाउ“ले जात्राको सम्वन्ध तीनथाना गाविसको बखु अर्थात बल्खु खोला नजिक रहेको पीठस“ग 
रहेको छ ।
पौराणिक किंवदन्ती अनुसार काठमाडौंमा भएको होम यज्ञबाट छुटेर उड्दै आएका एकजोडी परेवा कीर्तिपुरको पश्चिमपट्टिको बल्खु पीठमा आएर अन्त्य भएको हुनाले तिनै परेवाको अन्त्यको हिसाबले नेपालभाषामा बखुमद अर्थात परेवाको दाहसंस्कारभयो भन्ने अर्थमा यस जात्रालाई लिइन्छ । नेपालभाषामा परेवालाई बखुं र अन्त्य (समाप्त)लाई मन्त भनिन्छ । यस अर्थमा बखुमन्त अपभ्रंस भएर बखु मरः वा बखु मलः भएको मानिन्छ । तालपत्रको आधारमा कुरा गर्दा बखुमरःको अर्थ हुन्छ, खोला किनारको जात्रा । यहा“ बखुको अर्थ खोला किनार र मरःयाको अर्थ जात्रा हो । मुःया, सिन्ह्याको रुपमा मनाइने यस सात गाउ“ले जात्रालाई वैदिक तान्त्रिक पूजास“ग जोड्ने हो भने अष्टमात्रिकाको जय जयकारको रुपमा लिने गरिन्छ । रुद्रायणी, ब्रम्हायणी, माहेस्वरी, वैष्णवी, महालक्ष्मी, इन्द्रायणी, कौमारी र सरस्वतीलाई अष्टमात्रिकाको रुपमा पूजा गर्ने चलन छ । यसैगरी भोजको सिलसिलामा गणपूजा गर्ने चलन पनि छ । गणेश, गंगा, काली, सिघिनी र व्याघिनीजस्ता पंचतत्वको प्रतीकका रुपमा अदुवा, बारा, खेपी, चपी, हिंला र प“ला राख्ने गरिन्छ । 
सात गाउ“ले जात्रा खास गरेर अष्टमी, नवमी र दशमी गरी तीन दिन मनाइने गरिन्छ । पूर्वजको भनाइ अनुसार कीर्तिपुरको पूर्व खोकना, दक्ष्ँिणकाली, क्वार (हाल) बाट शुरु हु“दै आउने जात्राको क्रम सात गाउ“ले जात्राको रुपमा विशेषगरी कीर्तिपुरमा नगाउ“, पा“गा र कीर्तिपुर गरी सातभन्दा बढी गाउ“हरुमा सम्पन्न हुन्छ । नेवार वस्तीमा सम्पन्न गरिने यो जात्रा मल्लकालदेखि शुरु भएको भनाई छ ।
नगाउ“ जात्राः
कीर्तिपुर र पा“गावीच अवस्थित सानो गाउ“ नगाउ“मा मनाइने जात्रा माटोका भा“डा समाई काम्ने जात्रा हो । सप्तमीमा छोयलाभू (पोलेको छोयला खाई भोज) गरिसकेपछि 
औपचारिक रुपमा जात्रा शुरु भएको मानिन्छ र भोलिपल्ट अष्टमीको दिन लाछिमा राखेको बालकुमारीमा पूजाआजा गर्ने गरिन्छ । बेलुकीपखः बाजागाजाका साथ खटमा 
राखी बालकुमारीलाई पीठमा पु¥याइन्छ र राती बलिकासाथ विधिपूर्वक होमयज्ञ गरिन्छ । हरेक वर्ष यो जात्रामा एकपटकमा ५ जना गुठियारहरुलाई पंच तत्वको 
प्रतिकारात्मक रक्सी, दूध, रगत, दही र जल राखेको भा“डो समाउन लगाइन्छ । यसरी भा“डो समाएकाहरुलाई बन्धन धागोले चक्र बनाई गुभाजुले विभिन्न मन्त्रवाचन गरेपछि विस्तारै विस्तारै तिनीहरु भ“ाडोसहित काम्न थाल्छन् । मध्यराती गरिने यो जात्रा जाडोका कारणले कामेको हो वा मन्त्रको कारणले कामेको हो सोध गर्न बा“की नै छ । तर तान्त्रिक अनुसार गुभाजुले जब उनीहरुको हातको भा“डो लिने र धागोको बन्धनबाट छुट्टयाउ“छ, नकाम्ने विश्वास गरिन्छ । अचम्मको कुरा त यो छ कि दूधको भा“डो बोक्ने एकजना मात्र काम्दैनन् । भोलिपल्ट पूजाआजा गरिसकेपछि बेलुकीपख बाल
कुमारीलाई बाजागाजासहित पुनः आफनै ठाउ“मा ल्याउने गरिन्छ र सवैमिलेर पंक्तिभोजमा सामेल हुन्छ । दशमीको दिन भने गुठियारहरुवीच निर्णय गर्नुपर्ने कुरामा छलफल गर्ने र नया“ सदस्यहरु थप्ने कार्यमा व्यस्त हुन्छन् ।
पा“गा जात्राः
जात्रा पीठस“ग सम्वन्धित भएकोले जात्राको संचालन कार्यमा सना गुठी सक्रिय हुन्छन् । पा“गामा दुवाल गुठी १, महर्जन गुठी ३ (तः गुथि, चि गुथि र दे गुथि), खड्गी गुठी १ र कपाली गुठी १ 
रहेका छन् । स्थानीय जात्रा कार्यमा गुठिहरुको आ–आफनै खालका जिम्मेवारीहरु रहेका हुन्छन् । विशेषगरी मूर्ति 
सुरक्ष्ाँ व्यवस्थापनमा कपाली, जात्रा संचालनमा महर्जन गुठी, गणपूजामा दुवाल गुठी, बलिपूजामा खड्गी गुठि सक्रिय रहदै आएका छन् । सप्तमी छोयलाभूको दिन बालकुमारी पीठ देउखेलमा मण्ड म्ये (सानो रा“गो) बलि दिने र गुठिहरुले प्रसादस्वरुप मासु भाग लिने, त्यस लगतै पा“गा लाछि अवस्थित विष्णुदेवी र बालकुमारी मूर्तिलाई खटमा 
राखिन्छ र बालकुमारी खटलाई सोही दिन वाजागाजासहित देउखेलस्थित पीठमा लाने 
गरिन्छ र रातभरी आगोबाली जाग्राम बस्ने गरिन्छ । भोलिपल्ट अष्टमीको दिन दुवै खटमा विहान सवेरैदेखि पूजा आजा गरिन्छ र सा“झपख विष्णुदेवी खटलाई पनि भाजंगलस्थित पीठमा बाजागाजासाथ पु¥याइन्छ । सोही राती श्रेष्ठहरुद्वारा गणपूजा गरिसकेपछि दुवै पीठबाट पा“गाको देफल्चामा कसैले चाल नपाउनेगरी विना आवाज सो खटलाई ल्याई पु¥याइन्छ । विहान सवेरैदेखि उक्त ठाउ“मा नवमीको दिन सिन्ह्याको रुपमा दर्शनार्थीहरुको भीड जम्मा हुन्छन् । गाउ“भरीका विभिन्न समूहहरुको वाजागाजासहितको लामवद्ध पूजाआजा र गुन्जायमानले जात्राको रौनक बढाउ“छ, यस दिन पनि बलि दिन चाहनेले बलि दिने गर्दछन् । करिव विहानको १२ बजेसम्ममा द्वारेपूजाको व्यवस्था हुन्छ, मतलब 
द्वारेपूजालाई अन्तिमपूजाको रुपमा मानिन्छ । त्यसपछि सो ठाउ“बाट खट उठाई ढोकासीमा ल्याई पु¥याउने चलन छ । यसपछि खटलाई गाउ“को विभिन्न टोलटोलमा घुमाइन्छ र अन्त्यमा पा“गा लाछिमा सा“झ मूर्तिवाहेक सम्पूर्ण सजावत विगार्ने काम हुन्छ । त्यसस“गै खटयात्राको समाप्ती हुन्छ ।
कीर्तिपुर जात्राः
पा“गामा जस्तै सप्तमीको दिन छोयलाभू गरी अष्टमीको दिन कीर्तिपुर वडा नं. १ स्थित देवढोका पीठमा इन्द्रायणी र गणेशको खट लैजाने गरिन्छ । खटमा राखेको इन्द्रायणी र गणेशलाई विहानसवेरैदेखि पूजाआजा गरिसकेपछि सिन्हःयाको दिन बाजागाजासहित लस्करद्वारा टोल टोलमा घुमाइन्छ । हरेक साल गुठियारहरुको एकता र सक्रियताका कारण खटयात्रा बोक्ने जिम्मेवारी टोलटोलले वहन गर्दछन । परिणाम त कीर्तिपुरका विभिन्न टोल बाजागाजासहित परिक्रमा गर्न कुनै कठिनाइ हु“दैन । जात्रा हेर्नेको भीड हुन्छ ।
नैकाप, सतुङगल, बोसिगाउ“ र मच्छेगाउ“ जात्राः
कीर्तिपुरको पश्चिमतिरको बल्खुखोला नजिक रहेको तीनथाना गाविसमा पर्ने दोभान पीठमा सात गाउ“ले जात्राको प्रतीकका रुपमा जात्रा संचालन हुन्छ । दशमीको दिन सिन्हयाको रुपमा अघिल्लो दिन आ–आफनो ठाउ“बाट ल्याई पु¥याएका खट तथा भा“डाका मूर्तिलाई विधिपूर्वक पूजाआजापछि आ–आफनै गाउ“ (क्षेत्र)मा फिर्ता लाने चलन छ । बाजागाजाका साथ फिर्ता लगिएको आ–आफना खटसहित (घ्याम्पो) मूर्तिलाई सम्वन्धित क्षेत्रका विभिन्न टोलहरुको परिक्रमापछि जात्रा समाप्त हुन्छ र मूर्तिलाई विधिपूर्वक पुनः पहिलेकै ठाउ“मा प्रतिस्थापन गर्ने गरिन्छ । 
बल्खुको जात्राको एउटा विशेषता के हो भने बाजाको तालमा खटलाई नचाउने र आफूपनि सोही तालमा नाच्ने  र समूहका अन्य सहभागीहरु पनि त्यसैगरी नृत्यमा सहभागी हुने गरिन्छ । यसो गर्दा दर्शकहरु पनि मनोरञ्जन लिन व्यस्त भैरहेका हुन्छन् ।

Read the full issue at:

https://drive.google.com/open?id=1QRRFc8d3kk6Pd3GVuP9fQUeJvv46pJtT

हितमानद्वारा जनउत्तरदायित्व बन्ने घोषणा गर्दै कम्युनिष्टको पक्षमा भोट हाल्न आग्रह

gathbandan chunab prachar ko kram ma pangama antarkriya gardai

कीर्तिपुर । बामगठबन्धनका उम्मेदवार हितमान शाक्यले पाँगामा भएको चियापानमा आफनो मन्तव्य राख्दै आफनो नाममा नभई कम्युनिष्टको नाममा भोट हाल्न जनतासँग आग्रह गरे ।
उनले यसपटकको चुनाव संघियताका लागि ऐतिहासिक भएकोले व्यक्तिको नाम नहेरी कम्युनिष्ट पार्टीको जनसरकार बनाउने अभियानमा साथ दिन आग्रह गरेका थिए ।
काँग्रेसले जनतालाई झुक्याएर भोट माग्ने तर बहुमतको सरकार बनाउँदा पनि जनपक्षिय काम गर्न नसकेको भन्दै उनले पटक पटक आलोचना गरे । आफनो कुनै स्वार्थ नभएको भन्दै उनले बामगठबन्धनको दुईतिहाइसमेतको सरकार बनाउन सवैको सहयोग आवश्यक रहने भएकोले यसपटक कसैगरी पनि कम्युनिष्टलाई जिताउनुपर्ने तर्क अघि सारे ।
प्रदेश क का उम्मेदवार दिलिप महर्जनले काँग्रेसका राजन केसीले जनताको पानीको समस्यामा ध्यान नदिएको बरु आफनो दुनो मात्र सोझो बनाएको आरोप लगाए । गठबन्धनको सरकारले जनताको लागि राम्रो काम गर्ने बन्दै उनले यसपालिको चुनावमा आफनोे पट्टिको कम्युनिष्ट उम्मेदवाहरुलाई भोट दिन आग्रह गरे ।
बुद्धिजीवी रमेशमान महर्जनले कम्युनिष्टहरुको सरकारले जनपक्षीय कार्यमा धेरै टेवा पु¥याउने भएकोले सवैले सहयोग गर्नुपर्ने बताए ।
पाँगा जेष्ठ नागरिक क्लबका सचिव अर्जुन महर्जनले जेष्ठनागरिकका लागि कम्युनिष्ट सरकारले हरेक कार्यमा सहयोगी भूमिका निर्वाह हुने भएकाले जेष्ठनागरिकहरुको मत कम्युनिष्ट उम्मेदवारलाई जानुपर्ने तर्क राखे । एमालेका समानुपातिकतर्फका उम्मेदवार सुरेन्द्र मानन्धरले कम्युनिष्ट सरकारको आवश्यकताबारे बुंदागत स्पष्ट पारे । उनले एमालेको जीतपछि कीर्तिपुर नगरपालिकाले जेष्ठनागरिकहरुका लागि निःशुल्क औषधिवितरण र निःशुल्क स्वास्थ्य परीक्षणसमेत भैरहेको जानकारी दिए ।
बैकुण्ठ महर्जनको स्वागतमा सरबकुमार महर्जनद्वारा संचालित उक्त चियापान एवं अन्तत्र्रिmया कार्यक्रममा विभिन्न क्षेत्रबाट आमश्रोताहरुको उपस्थिति रहेको थियो ।

सम्पादकीय
मृत्यु गह््रौ बनाऔं
मृत्यु पहाड भन्दा पनि गह्रौं हुन्छ्न् जसले राष्ट्र र जनताका लागि सेवा गरेका हुन्छन् । मृत्यु निश्चित छ ढिला वा चाँडो, फरक यति मात्र छ, कृति छोडेर मर्ने वा एक्लै आफनै शरीर लिएर मर्ने । जीवनका विभिन्न क्षणहरुमा गरिने उनका व्यवहार र योगदान नै वास्तवमा मृत्युका समयमा गरिने अत्यावश्यक मूल्याङकन हुन् । सवैको क्रियाकलाप उस्तै हुँदैनन्, सवैको सेवा उस्तै पनि हँुदैनन् । तर समाजका यावत व्यक्तिहरुको दिनचर्यामा आघात नपर्ने गरी राष्ट्र सेवा र समुदायको सेवाको कुनै सानो कार्य मात्र गरेको भएता पनि स्वर्गिय व्यक्तिको मृतात्माको पूण्य कुराको बखानमा सहजता मिल्न जान्छ । त्यही योगदानको कदर गर्दै मृत्युको परिचायक बन्छ । जन्मपछि मृत्यु हुने कुरा उमेर पुगेका जो कोही व्यक्तिले मनन गर्न सक्दछन् । तर मरण कति बेला, कुन समय, यकिन भने गर्न कठिन छ । मानिसको पलपलमा जैविक मृत्युको संभावना छ तैपनि जीवन जीउने आशामा उ स्वार्थी भएर लम्किरहेका हुन्छन् । समाजका असल कार्यहरुलाई पनि कुनै प्रशंसा विना विरोध र अवरोधका प्रयासहरु गरिरहन्छन् । आफनो दृष्टिकोणलाई क्षणिक बनाई संकुचित भावका कार्यहरु गर्दै समय व्यतित गरिरहेका हुन्छन् । पाप धुरीबाट कराउँछ भने जस्तै एक दिन त्यस्ताको मूल्याँकन ईस्वरले पनि सही गरेर देखाउँछन् । त्यसैले हामी मानव बुद्धिमानी भनिएका व्यक्तिहरु असल बनी सवैको भलो चिताउँदै समाज उत्थान कार्यमा लाग्नुपर्छ नकि आफनो स्वार्थमा मात्र रुमलिएर जीन्दगी व्यतित गर्ने हो । सानो परिवारमा समेत परिवारका सदस्यहरुलाई माया गर्दै अघि बढ्ने हो भने त्यस्ताको मृत्युमा सहानुभूति व्यक्त गर्नेको घुइँचो लाग्छ । अन्यथा राम राम सिवाय् अरु के भन्ला ?

Read the full issue at:

https://drive.google.com/open?id=1wfDhZ6vQnbHQZs39bjMJfUtdGFOLt060

मंगल माविमा सरसफाई सम्मेलन र सामाजिक परीक्षण सम्पन्न

कीर्तिपुर । मंगल माविले आफनो विद्यालयको प्रथम सरसफाई सम्मेलन यही शुक्रबार सम्पन्न गरेका छन् ।

अतिथिहरुद्वारा सम्मेलनको अवसरमा विभिन्न रंगका सात झण्डालाई विद्यालयको मूल्याङकन नतिजा बमोजिम् झण्डोत्तोलन गरिएको थियो । अब विद्यालयमा हरेक सूचकका झण्डाले सम्वन्धित क्षेत्रमा के कस्तो अवस्थामा रहेको सूचना प्रदान गर्नेछन् र निरन्तर त्यसको निगरानी गर्दै सरसफाईमा खबरदारी रहिरहनेछन् । कार्यक्रममा प्रत्येक झण्डाको सूचकबारे विद्यार्थी क्याप्टेनहरुले परिचय दिएका थिए । सो अवसरमा म र मेरो विद्यालय शिर्षकको नाटक प्रस्तुत गर्दै सरसफाईसम्वन्धी सन्देश दिइएको थियो । 

सम्मेलन कार्यक्रममा विद्यालयमा गठन भएको सफा क्लवको कोषमा एकै दिन ३७ हजार एक सय रुपैयाँ जम्मा भएको जानकारी दिइएको थियो । सफा क्लवको कोषमा यसअघि विद्यार्थीले खाजा खर्चबाट जोगाएर ७ हजार ४ सय ९२ रुपैयाँ जम्मा गरिएका थिए । उक्त 

रकम सहकारी खातामा जम्मा गरिएको फोकल शिक्षक सावित्री महर्जनले जानकारी गराइन् ।

कोषका लागि योगदान पु¥याउने महानुभावहरुमा अतिथि एवं सरसफाई विज्ञ नमस्तेलाल श्रेष्ठको १२,०००।–, डा. सुदनराज पन्थी, विश्व स्वास्थ्य संगठन ११,०००।– (गीत प्रतियोगितामा दोस्रो, तेस्रो र चौथो पुरस्कारका लागि ६ हजार सहित), मंगल बहुमुखी क्याम्पसका प्रदीप महर्जन, ५,०००।–, लोकलाल महर्जन, मंगल मावि प्रअ  ५,०००।–, सिद्धिबहादुर महर्जन १५००।–, प्रा.डा. शिवशरण महर्जन, विव्यस पूर्व अध्यक्ष १,०००।–, सरसफाई गीत प्रतियोगिताका प्रथम र द्वितीय टोलीमध्ये प्रत्येकबाट १,०००।–, अमन महर्जन, विव्यस अध्यक्ष १०००।–, रमा पौडेल शिक्षिका ५००।–, महेन्द्र महर्जन, शिक्षक ५००।–, रकि महर्जन शिक्षक ४००।–, निलकण्ठ महर्जन ५००।–, लक्ष्मी महर्जन २००।– र विद्यालय व्यवस्थापन समितिको तर्फबाट सरसफाई कोषमा मासिक १ हजार रुपैयाँ जम्मा गर्ने विद्यालय व्यवस्थापन समितिका अध्यक्ष अमन महर्जनको प्रतिबद्धतासहित रहेका छन् । 

कोषमा जम्मा भएको रकमलाई सफा क्लव मार्फत परिचालन गरिने क्लवकी संयोजक श्रृष्टि तामाङले बताइन् । विद्यालयमा सेनेटरी प्याडको व्यवस्थापन, महिनावारी र सरसफाईसम्बन्धी धारणा र बानी व्यहोरामा परिवर्तन ल्याउन प्रयोग गरिने उनले बताइन् । ‘हाम्रो विद्यालयमा शौचालयको पर्याप्त व्यवस्था छैन, महिनावारी हुँदा लगाएको सेनेटरी प्याड जलाउन नमिल्ने भएपनि यहाँ जलाउने गरिएको छ । यसलाई कसरी व्यवस्थापन गर्ने भन्ने विषयमा पनि हामी सचेतनामूलक कार्यक्रम सञ्चालन गर्छौ’ उनले बताइन् ।

विद्यालयमा महिलाका लागि ६ वटा शौचालय छन् । विद्यालयमा हाल ११७८ जना विद्यार्थी अध्ययनरत छन् ।

सफाई सम्मेलन विद्यालय व्यवस्थापन समितिका अध्यक्ष अमन महर्जनको सभाध्यक्षतामा प्रमुख अतिथि एवं शिक्षा मन्त्रालयका सहसचिव बालकृष्ण पन्थीले उद्घाटन मन्तव्य दिंदै सरसफाई जस्तो महत्वपूर्ण कार्यक्रम जीवनको सवैभन्दा महत्वपूर्ण पक्ष हुने बताए । कार्यक्रमले विद्यालयको उदाहरणीय पक्षलाई उजागर पार्न मदत पु¥याउने उनले बताए । प्रमुख अतिथि पन्थीले सामुदायिक विद्यालयमा विभिन्न प्रकारका समस्या हुने बताउँदै त्यसका वावजुद पनि आफूले उद्घाटन गरेको कार्यक्रमको सफलताको शुभसन्देश सवैतिर सुनाउन पाउँ भनी इच्छा व्यक्त गरे ।

कार्यक्रममा प्रिन्सिपल लोकलाल महर्जनले स्वागत मन्तव्य व्यक्त गर्दै  हरेक हिसाबबाट सफल भएको आफनो विद्यालयमा कक्षा कोठाको समस्या भोग्दै आएको बताए । उनले आइसीटीलगायतको सुविधा प्रदान गर्दै हाल क्याम्पससम्म पु¥याउन सफल भएको दावी गरे । विद्यालयले गुणस्तरीय शिक्षा प्रदान गरिरहेको सन्दर्भमा राष्ट्रिय पुरस्कारसमेत जित्न सफल भएको उनले कार्यक्रममा बताए ।

विशेष अतिथि नमस्तेलाल श्रेष्ठले सरसफाई विना केही नहुने बताए । उनले विद्यालयको मात्र नभई सिंगो ऐतिहासिक शहर कीर्तिपुरको सफाइमा लाग्न विद्यार्थीहरुलाई आग्रह गरेका थिए । उनले विद्यार्थीका निम्ति पढाइका अलावा अतिरिक्त क्रियाकलापको आवश्यकता रहेको औंल्याए ।

त्यसैगरी विस्व स्वास्थ्य संघका प्रोफेश्नल अफिसर डा. सुदन

राज पन्थीले प्रतियोगितामा प्रथम, द्वितीय र तृतीय हुने समूहलाई ५, ३ र १ हजारका दरले पुरस्कृत गरेका थिए । कसैको सहयोग बिना नै मंगल माध्यमिक विद्यालयले सात झण्डे पूर्ण सरसफाई कार्यक्रम सञ्चालन गरेकोमा खुसी व्यक्त गर्दै उनले विद्यालयकै सक्रियतामा अगाडि बढाएको सरसफाइ कार्यक्रमलाई साकोसान सम्मेलनमा पेश गरिने बताए । यसअघि उनले पाँगास्थित जनसेवा माध्यमिक विद्यालयले गरेको पहिलो सरसफाई सम्मेलनमा बुबाको मुख हेर्ने दिन छोरीबाट प्राप्त भएको ५० हजार रुपैयाँ विद्यालयको सफाइ कोषमा जम्मा गरेका थिए । 

विशेष अतिथि एवं कीर्तिपुर नपा शिक्षा प्रमुख दीनानाथ शर्माले विद्यार्थीहरुलाई सचेत नागरिक बनाउने काममा विद्यालयले आर्थिक पारदर्शिता बनाउँदै अगाडि बढाउन सकून भनी शुभकामना दिएका थिए ।

कार्यक्रममा विद्यालयको तर्फबाट आर्थिक बर्ष २०७३÷०७४ को १ करोड ३६ लाख बराबरको आयव्यय विवरण प्रस्तुत गरिएको थियो ।

शिक्षक अभिभावक संघका अध्यक्ष सन्जय ज्ञवालीले विद्यालयको संख्याको अनुपातमा शौचालय कम भएको र छात्राका लागि सेनेटरी प्याड फेर्ने सुविधा सहितको शौचालय आवश्यक 

रहेकोमा जोड दिए ।

सम्पादकीय
समाजवाद उन्मुख राजनीति
मुलुक निर्वाचनमय भएको छ ।  पार्टी घोषणापत्र जारी भएका छन् ।  उम्मेदवार र पार्टी नेता मत माग्न व्यस्त छन् ।  जित र हारका आँकलन भइरहेका छन् । यही क्रममा दुई ठूला दलहरु बामगठबन्धन पार्टी र नेपाली काँग्रेसवीच जुहारी पनि चल्न थालेका छन् । कम्युनिष्ट शासनको विपक्षमा उभिएर नेपाली काँग्रेसका उम्मेदवारहरु खुलेर लागेका छन् भने उता एमाले र माओवादी केन्द्र त्यसको रक्षा गर्दै कम्युनिष्ट शासन नेपाली जनताका लागि एक मात्र उपयुक्त र सुहाउँदो शासन भनी जनतालाई सम्झाई बुझाई गरिरहेका छन् । वास्तवमा चुनावको माध्यमबाट जनतालाई सचेतना जगाई आफनो पक्षमा ल्याउन सक्नु नै लोकतन्त्रको राम्रो पक्ष हो ।
घोषणापत्रका अधिकांश अनुच्छेदमा समाजवादको उल्लेख गरेको एमाले र माओवादीको पहिलो संयुक्त घोषणापत्रमा “स्वच्छ निर्वाचन – लोकतन्त्रको आधार ! सुशासन र समृद्धिका लागि वामपन्थी सरकार !!” उल्लेख छ ।  एमाले र माओवादी गठबन्धनले मागेको दुई तिहाईले समाजवाद उन्मुख नेपाललाई विश्वकै नमूना देशमा परिणत गर्ने अभिलाषाका साथ बामपन्थी नेताहरु सक्रिय भैरहेको स्थितिमा कार्यान्वयनमा जानका लागि सवै पक्षले सहयोग गर्नै पर्छ । भनाइ र गराइ फरक पर्ने हुनाले हामीले फलाम तातेको बेलामा हिर्काउने गरी सहयोग गर्न सकेमा यतिबेला जनताको पक्षमा केही परिवर्तन गर्न अवश्य कर लाग्ने छन् ।
प्रतिस्पर्धात्मक बहुदलीय राजनीतिक प्रणाली, संविधानको सर्वोच्चता, कानुनको राज, लोककल्याणकारी राज्य, आवधिक निर्वाचन, मौलिक अधिकार, पूर्ण प्रेस स्वतन्त्रता, मानवअधिकार, शक्ति पृथकीकरण, धर्म्निरपेक्षता, धार्मिक स्वतन्त्रता, सामाजिक न्याय र राज्यका अङ्गमा समानुपातिक समावेशी प्रतिनिधित्वजस्ता विषय नेपाली समाजवादका विशेषताका रूपमा भैरहदा कोही पनि नेपाली जनतालाई टाउको दुखाउनुपर्ने स्थिति देखिंदैन । सत्य कुराको पछि लाग्दा सवैको हित हुन्छ । यतिबेला  काँग्रेसको “अधिनायकवाद” को आक्रमणको पत्यार गर्ने वा नगर्ने नेपाली जनताले पटक पटकको चुनावबाट बुझिसकेको अवस्था छ । त्यसैले नेता भन्दा जनता बाठा भैसकेको वर्तमान परिप्रेक्ष्यमा परिवर्तनका वाहक जनता स्वतः डटेर अघि बढ्नेमा कुनै शंका लिन नपर्ला ।
चुनावमा जुनसुकै दलले पनि आफनो पक्षमा मत ल्याउन घोषणा पत्रलाई आधार मानी काम गर्ने हुनाले जानकार पक्षका सवै सरोकारले इतिहासका विभिन्न कालखण्डमा हुँदै भएका कारक तत्वहरुको व्याख्या गर्दै र बुझदै आफनो मताधिकार सक्षम र सत्यताको पक्षमा उभिनुपर्ने हुन्छ । अन्यथा इतिहासका धरोधर पक्षहरु एकातिर जाने र देश परम्परामा चल्ने कुरामा दुई मत 
नहोला ।

Read the full issue at:

https://drive.google.com/open?id=1uk4kbBHgQP_y7Oh0WbeKtEHPv-sRojJH

 सामुदायिक विद्यालयका सरोकार पक्ष् 
असल अभ्यासहरु गर्न तत्पर

janasewa secondary school, panga

mangal secondary school, kirtipur

कीर्तिपुर । सामुदायिक विद्यालयका सरोकार पक्षधरहरुले असल अभ्यास गर्न आफूहरु तत्पर रहेको बताएका छन् ।
कीर्तिपुर नगरपालिका नगर शिक्षा समितिद्वारा जनसेवा माविमा आयोजित उक्त कार्यशाला गोष्ठीमा प्रमुख अतिथि नपा प्रमुख रमेश महर्जनले शिक्षालाई जिल्ला शिक्षाको कार्य भन्दा पृथक तरिकाले लैजान लागेको र विद्यालय व्यवस्थापन समितिलाई स्वायत्त अधिकार दिँदै अघि बढ्ने योजना रहेको बताए । उनले शिक्षाका लागि २५ लाख रुपैंया विनियोजन भएको जानकारी दिए । साथै नगर प्रमुख महर्जनले कम्प्युटर र इन्टरनेट व्यवस्था समेत गरिदिने बताए ।
उपप्रमुख सरस्वती खड्कालाई विशेष अतिथि र १० वटै वडाका वडाध्यक्षहरुलाई अतिथि बनाइएको सो कार्याशाला गोष्ठीमा नगर शिक्षा समितिका पदाधिकारीसहित शिक्षक, पिटिए अध्यक्ष, विव्यस अध्यक्षको उपस्थिति रहेको थियो ।
नगरपालिकाको तर्फबाट उपसचिव दिनानाथ पन्थीले कीर्तिपुर नगरपालिकाको  शिक्षासम्बन्धी उदेश्य, रणनीति, दूरदृष्टि, लक्ष्यसहित भावी योजना समेत प्रस्तुत गरे । उनका अनुसार भावी योजनामा कीर्तिपुर नगरपालिका अन्तर्गतका विद्यालयहरुलाई शिक्षक दरबन्दी मिलान तथा विद्यालय मर्ज जस्ता कामहरुलाई प्राथमिकता दिने, आवश्यकताको आधारमा गणित, विज्ञान र कम्प्युटरलाई वढावा दिने रअभिभावक शिक्षा कार्यक्रम संचालन गर्ने समावेश रहेका छन् । त्यसैगरी भावी योजनामा नगर शिक्षा योजना तयार गर्ने, विषयगत शैक्षिक उपलब्धि वृद्धि गर्ने, ज्ञान सीप र अभिवृद्धि विकासका लागि तालिम संचालन गर्ने आदि समावेश गरिएका छन् ।
विद्यालय निरीक्षक मोतिराज खनालले संचालन गरेको सो कार्यशाला गोष्ठीमा मंगल, आदिनाथ र जनसेवा मावि 
गरी ३ वटा विद्यालयका प्रिन्सिपलहरुलाई आ–आफना विद्यालयका असल अभ्यासहरु के कस्ता छन् भनी प्रस्तुत गर्न लगाएका थिए । नगर शिक्षा समितिका कार्यक्रम संयोजक प्रा.डा. रामकृष्ण महर्जनले सो अवसरमा सकारात्मक चिन्तन, आत्मविस्वास र जीवनोपयोगी सीपहरुसम्वन्धी प्रस्तुतिका साथै नेपालका विभिन्न विद्यालयले गरेका असल अभ्यासहरुबारे पनि प्रस्तुत 
गरेका थिए । समग्र कार्यक्रममाथि पूर्वभिसी एवं प्रा.डा. हिरावहादुर महर्जन र उपसचिव दिनानाथ पन्थीद्वारा समिक्षा गरिएको थियो । साथै केही समयका लागि फ्लोर अपन गरी जिज्ञासाहरु राख्न दिइएको थियो । जिज्ञासालाई सम्बोधन गर्दै कार्यक्रमका सभापति एवं जनसेवा मावि, विव्यसका अध्यक्ष माधवलाल महर्जनले सवैलाई धन्यवाद ज्ञापन गरेका थिए । उनले प्राचार्य नन्दकुमारी महर्जनले छुटाएका केही बुंदाहरु भन्दै आफनो विद्यालयमा असल अभ्यासका रुपमा होस्ट एण्ड गेस्ट, शिक्षक कर्मचारी कल्याणकारी कोषका कुराहरुलाई थप प्रस्ट्याएकाथिए ।

सम्पादकीय
अबको राजनीति जनताका लागि
जनता सार्वभौम सत्ता प्राप्तीका लागि दिनरात मेहनत गर्छन् अनि सीमित व्यक्तिले अधिकारको नाममा फाइदा उठाउने प्रवृत्तिलाई पुरै मिल्काएर गणतन्त्र पश्चात दोश्रो चरणको चुनाव भैरहेको सन्दर्भमा अबको राजनीति जनताको पक्षमा हुनै पर्छ ।
जनता, राष्ट्रियता, अधिकार अनि सार्वभौम सवै कुरा एक अर्काका परिपुृरक हुन् । जबसम्म जनता आफनो जीवनमा सुखी अनुभूति गर्ने वातावरणमा हुर्कन सक्दैनन्, त्यहा“का जनताले अपेक्षा गरेको कुनै कुराको सहज प्रँप्ती गर्न सक्ने अवस्थामा हु“दैन । जीन्दगीभरको मेहनतले पनि आफनो इच्छा चाहना अनुसारको जीवन व्यतित गर्न सकेनौ भने अर्थात सामुहिक उन्नति र सहकारी सिद्धान्तमा लाग्न सकेनौ भने राजनीति अझै पनि व्यर्थ हुने निश्चित छ । त्यसैले जसले जसले भोटको मात्र राजनीति गर्दछन् अनि आफनो सीमित घेराको स्वार्थको लागि राजनीति गर्दछन् अबका दिनमा तिरस्कार र बहिस्कार गर्न सक्नुपर्दछ । जनता स्वयंले पनि आफनो अधिकारका लागि सत्यको पक्षमा रहनु पर्दछ नकि उही पुरानै पार्टी भन्दै पिछलग्गु भएर लाग्ने हो परिवर्तन संभव छैन । हुन त नेताहरुले परिवर्तन गरेर देखाइरहेका छन् आजभोलि यताउता आफनो स्वार्थका लागि तर जनता त्यस्तो तरिकाले पक्कै पनि होइन ।

Read the full issue at:

https://drive.google.com/open?id=0B9JEXlAZ63G1aVg5azREYm5LZXM